W nomenklaturze tego gatunku istnieje zamęt zupełnie niepotrzebny, gdyż próbowano przypisać nazwę «cicur» nadaną przez Mengego (l871) pierwszemu autorowi opisu gatunku ‒ Fabriciusowi. Poprawna nazwa, którą należy uważać za dowolną kombinację liter, powinna brzmieć zatem «cicurea», a nazwa «cicur» jest jej młodszym, w dodatku subiektywnym synonimem, ponieważ Menge nie nadał nowej nazwy, ani nie sprostował niepoprawnej pisowni, lecz opisał nowy gatunek.
Gatunek europejsko-syberyjski, podawany również z Japonii. Żyje w ściółce dość wilgotnych lasów rożnego typu, pod kamieniami, w rumowiskach i szczelinach skalnych oraz w jaskiniach.
[KFP 52: Cicurina cicurea (Fabricius, 1793)]