Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Cryptophagus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 50
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Cucujoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Cryptophagidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Cryptophaginaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Cryptophaginiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Cryptophagusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Cryptophagus confusus Bruce, 1934
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1018573    kod taksonu: 3424
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 • checklist: V.A. Tsinkevich
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Cryptophagus confusus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 41
  • Publikacje: 21
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 18
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1986a:
Gatunek o niedostatecznie poznanym rozsiedleniu; notowany z nielicznych stanowisk z Fennoskandii, RFN, NRD, Polski, Czechosłowacji oraz z Jarosławia (ZSRR). U nas znany z Warszawy i pięciu krain południowych. Bionomia i wymagania środowiskowe słabo poznane; w Szwecji znajdowany w zmurszałym, drewnie świerka i drzew liściastych oraz w dziupli lipy; w Warszawie trzy okazy zebrano 13 IV 1935 pod korą starego ściętego pnia topolowego (Tenenbaum 1938).
Zewnętrzne źródła danych