Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Cryptophagus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 50
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Cucujoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Cryptophagidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Cryptophaginaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Cryptophaginiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Cryptophagusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Cryptophagus beringensis J.R. Sahlberg, 1885
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1018615   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 • checklist: V.A. Tsinkevich
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Cryptophagus beringensis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 66
  • Publikacje: 25
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 20
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1986a:
Gatunek borealno-górski, znany głównie z środkowych i północnych prowincji Fennoskandii, poza tym wykazywany z nielicznych górskich stanowisk we Francji, w Harcu i Turyngii, Austrii, na Morawach i Śląsku. W Polsce znany tylko z sześciu krain, przy czym dane sprzed przeszło stu lat z Gdańska wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Występuje przeważnie w gniazdach wiewiórki, poza tym spotykany w gniazdach srok i wron, pod odstającą korą i w grzybach nadrzewnych.
Zewnętrzne źródła danych