Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Cryptophagus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 50
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Cucujoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Cryptophagidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Cryptophaginaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Cryptophaginiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Cryptophagusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Cryptophagus depressus C.G. Thomson, 1863
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1018705   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 • checklist: V.A. Tsinkevich
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Cryptophagus depressus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 35
  • Publikacje: 27
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 21
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1986a:
Gatunek rozprzestrzeniony od Szkocji, południowych prowincji Fennoskandii oraz Karelii aż do Francji, północnych Włoch, Bośni i Bułgarii; wykazywany też z Algierii, W środkowej Europie występuje częściej na terenach górzystych niż na niżu. Prawdopodobnie występuje na całym obszarze kraju, nie jest jednak znany jeszcze z wielu krain. Chrząszcz ekologicznie związany z lasami iglastymi; przeważnie poławiany na gałęziach świerka; wieczorem pojedynczo na runie pod drzewami, a zimą wśród mchów,
Zewnętrzne źródła danych