Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Hungarotrechus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 5
-
Duvalius microphthalmus microphthalmusUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ [58] → Pokaż dane taksonu -
Duvalius microphthalmus spelaeusUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ → Pokaż dane taksonu -
Duvalius microphthalmus tatricusUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ → Pokaż dane taksonu -
Duvalius ruthenus ruthenusUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → [3] → Pokaż dane taksonu -
Duvalius subterraneus subterraneusUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ [26] → Pokaż dane taksonu
Data aktualizacji: 2021-09-26
-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów > -
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów > -
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów > -
Coleopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Adephagapodrząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Carabidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Trechinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Trechiniplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Trechinapodplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Duvaliusrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Hungarotrechuspodrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Duvalius subterraneusgatunek
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1002238
kod taksonu: 208
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: NT
- Widoki:
- Ogólnie
- Rekordy
- Publikacje
- Kolekcje
- Autorzy publ.
- Mapa
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Statystyka
- Rekordy: 26
- Publikacje: 14
- Kolekcje: 4
- Autorzy publikacji: 15
- Ilustracje (ikonografia): brak
- Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Bardzo rzadko spotykany gatunek górski o niedostatecznie znanym rozmieszczeniu, notowany z północnej części Karpat Wschodnich, z ukraińskich Bieszczadów wykazany w r 1936 przez W. Wallesa, a na polskim obszarze wykryty podczas badań w ostatnich latach. Zasiedla strefę dolnoreglową w pobliżu potoków i strumieni, prowadzi skryty sposób życia pod powierzchnią ziemi, spotykany zwłaszcza pod większymi kamieniami.
Zewnętrzne źródła danych
- Ostatnie rekordy
-
994933
×
Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, coll. MiIZ PAN: Tenenbaum Sz. -
777821
⊡ Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Beskid Zachodni, Polana Długa, UTM DV39, 2011 -
777820⊡ Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Beskid Zachodni, Polana Długa, UTM DV39, 2011
-
777819⊡ Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Beskid Zachodni, Polana Długa, UTM DV38, 2011
-
741980× Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL (Wojas 1991)
-
736537× Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL (Jaskuła et Grabowski 2001)
-
649377× Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Tarnica, 1964, leg. A. Szujecki, coll. ISEZ PAN (Pawłowski 1975)
-
649376× Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Hnatowe Berdo, 1974, leg. J.S. Pawłowski, coll. ISEZ PAN (Pawłowski 1975)
-
647333○ Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Tatry, UTM DV25 (Pawłowski 2006)
-
647326○ Carabidae: Duvalius subterraneus subterraneus, PL, Pieniny, UTM DV57 (Pawłowski 2006)
- ... więcej
- Powiązane publikacje
-
Pawłowski J.S. 2011a. Aktualne zmiany zasięgów niektórych Carabidae w Polsce i konieczność ich monitorowania. [In:] Biegaczowate i inne bezkręgowce w badaniach środowiskowych. 12-te Sympozjum Polskich Karabidologów. Materiały konferencyjne. Olsztyn, 19–22 VI 2011. pp. 17.
Pokaż rekordy -
Pawłowski J.S. 2009b. Endemiczne bezkręgowce Karpat. Roczn. Bieszcz., 17:89-128.Pokaż rekordy
-
Pawłowski J.S. 2009a. Cenne bezkręgowce naziemne Magurskiego Parku Narodowego i terenów ościennych. [In:] Górecki A., Zemanek B. (Eds.) Magurski Park Narodowy – monografia przyrodnicza.Pokaż rekordy
-
Pawłowski J.S. 2006. Wysokogórskie relacje faunistyczne między Tatrami a ościennymi masywami Środkowej Europy, na tle różnic i podobieństw z dalszymi systemami górskimi. Roczn. Bieszcz., 14:179-191.Pokaż rekordy
-
Pawłowski J.S., Kubisz D., Mazur M. 2002. Coleoptera Chrząszcze. [In:] Głowaciński Z. (Ed.) Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Polska Akademia Nauk, Instytut Ochrony Przyrody, Kraków. pp. 88-110.Pokaż rekordy
- ... więcej