Gatunek zamieszkujący południową i środkową część Europy, na północ docierający do Wysp Brytyjskich, Danii i południowej Skandynawii, notowany ponadto z Kaukazu. W Polsce jesionowiec mały zamieszkuje głównie tereny nizinne i podgórza, nie znany z Gór Świętokrzyskich, Sudetów i Tatr. Głównie opada jesiony, rzadziej spotykany na buku, ligustrze i bzie perskim. Chodnik macierzysty w kształcie dwuramiennej klamry o rozpiętości do 4 cm z krótkim chodnikiem wejściowym. Zakładany bywa głównie na gałęziach. Chodniki larwalne długości do 8 cm przebiegają w korze i pod korą słabo odbijając się w bielu. Komory poczwarkowe leżą głęboko w drewnie.