Używamy nazwy «patagiata», a nie również Clerckowskiej «ocellata» polecanej przez Bonneta (1955), gdyż w przypadku priorytetu stronicowego, który tu ma miejsce, miarodajne jest zdanie pierwszego rewidenta (art. 24a Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Zoologicznej), a ten – C. L. Koch (1845) – użył nazwy «patagiata» uznając «ocellata» za synonim. Nazwa «patagiata» była poza tym o wiele częściej używana.
Gatunek holarktyczny; z Islandii opisano odmianę, «var. islandicola Strand, 1906», o niezbyt pewnej wartosci taksonomicznej. Żyje na krzewach i drzewach zarówno liściastych jak i iglastych.
[KFP 165: Cyphepeira patagiata (Clerck, 1758)]