Gatunek występujący w południowej i środkowej części Europy, notowany ponadto z Maroka, Algierii, Azji Mniejszej, Syberii i Korei. W Polsce znany z nielicznych stanowisk rozmieszczonych głównie w południowej części kraju, gdzie zresztą spotykany zwykle lokalnie, natomiast na Wyżynie Małopolskiej znajdowany często i miejscami bardzo licznie (M. Mazur*). Wzmianka sprzed przeszło stu lat o występowaniu tego gatunku w Ełku nie znalazła później potwierdzenia. Zasiedla suche łąki, pastwiska, wzgórza, słoneczne zbocza i jasne zarośla. Dziewięćsił pospolity — Carlina vulgaris L., dziewięćsił bezłodygowy — C. acaulis L. i dziewięćsił popłocholistny — C. onopordifolia Bess. są roślinami żywicielskimi omawianego gatunku. Postacie dojrzałe po przezimowaniu w glebie pod liśćmi, pojawiają się na roślinach w maju i przeżywają do sierpnia, młoda generacja wylęga się na początku września. Chrząszcze żerują na liściach, wygryzając w nich dziury. Samica w czerwcu-lipcu składa jaja na podstawie koszyczka kwiatowego. Larwa żeruje w koszyczkach na dnie, następnie w środkowej części, odkładając ekskrementy w górnej i dolnej części żerowiska. W jednym koszyczku mogą żerować najwyżej dwie larwy. Rozwój larwalny trwa około dwu-trzech tygodni. Przepoczwarczenie odbywa się w komorze między niewyżartą częścią koszyczka i ekskrementami.