Gatunek rozprzestrzeniony od południowej części Europy Środkowej przez wschodnią i południowo-wschodnią część Europy po Kaukaz, Azję Mniejszą, Chiny i Mongolię. W Polsce należy do rzadkości — jest znany z nielicznych stanowisk tylko w czterech krainach. Zamieszkuje siedliska o charakterze kserotermicznym; bywa spotykany głównie na piaszczystych polach, miejscach ruderalnych, słonawiskach, w dołach po wybranym piasku i w ogrodach. Postacie dojrzałe pojawiają się w marcu-kwietniu i poławiane są do września. Zerują na roślinach z rodziny komosowatych — Chenopodiaceae. We wschodniej części areału występowania wyrządza szkody w uprawach buraków. Jako rośliny żywicielskie były podawane przez większość autorów: komosa biała — Chenopodium album L., komosa sina — Ch. glaucum L., komosa wonna — Ch. botrys L., komosa wielkolistna — Ch. hybridum L., łoboda nadbrzeżna — Atriplex litorale L., łoboda rozłożysta — A. patulum L., łoboda oszczepowata — A. hastatum L., łoboda gwiazdowata — A. roseum L., szarłat szorstki — Amaranthus retroflexus L., szpinak warzywny — Spinacia oleracea L. i burak zwyczajny — Beta vulgaris L. Samica w maju-czerwcu składa jaja na górną część łodygi i w ogonki liściowe. Na jednej roślinie może być osadzonych 8-10 jaj, które są powleczone wydzieliną przez samicę. Larwy żerują początkowo pod naskórkiem, następnie wdrażają się głębiej w łodygę w kierunku szyi korzeniowej. Przepoczwarczenie następuje w lipcu w dolnej części łodygi. W sierpniu ukazują się młode chrząszcz, które opuszczają komory poczwarkowe i wędrują na rośliny, na których żerują, a jesienią poszukują kryjówek na zimowanie. Niektóre opóźnione w rozwoju larwy również zimują i przeobrażają się w marcu-kwietniu.