Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Scarabaeiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Scarabaeoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Lucanidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Lucaninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Lucanusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Lucanuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Lucanus cervusgatunek
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
podgatunek: Lucanus (Lucanus) cervus cervus (Linnaeus, 1758) — jelonek rogacz
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1012412    kod taksonu: 2558
taksonomia sprawdzona: TAK
ochrona gatunkowa: częściowa
Polska Czerwona Księga: EN
Polska Czerwona Lista: EN
Dyrektywa Siedliskowa: Annex II
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2006 checklist: A. Byk
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Lucanus cervus cervus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: powiaty — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 234
  • Publikacje: 89
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 64
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 5

Opis taksonu
Gatunek wykazuje zróżnicowanie na kilka ras geograficznych. Podgatunek nominatywny obejmuje zasięgiem Europę środkową i północną część Europy południowej, znany jest poza tym z Danii oraz południowych części Anglii i Szwecji, notowany też z Iranu i Turkiestanu. Inne podgatunki są wykazywane z południowych części Francji i Półwyspu Bałkańskiego, Kaukazu, Azji Mniejszej i Turcji. W Polsce chrząszcz rzadko i sporadycznie spotykany; należy u nas do gatunków objętych ochroną prawną. Notowany prawie ze wszystkich krain, ale niektóre dane o rozmieszczeniu opierają się na znaleziskach sprzed kilkudziesięciu, a nawet przeszło stu lat i wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Również niektóre wzmianki mogły dotyczyć stanowisk, na które chrząszcz został przypadkowo zawleczony. Występuje przeważnie lokalnie, choć niekiedy masowo. Ten najwspanialszy i największy chrząszcz w naszej faunie znalazł ostoję dla swego rozwoju w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, w niektórych jednak okolicach wyginął całkowicie na skutek wycięcia starych dąbrów. Zamieszkuje tereny nizinne i pagórkowate, nie przekraczając 600 m n.p.m. Cykl rozwojowy trwa przeciętnie około 5 lat, może być skrócony do 4 lub przedłużony nawet do 7-8 lat. Larwy prowadzą podziemny tryb życia na grubych korzeniach i przy szyi korzeniowej pniaków oraz pni starych drzew. Odżywiają się głównie zewnętrznymi warstwami drewna dębu, żerować też mogą, zwłaszcza na południu, w drewnie buka, wiązu, brzozy, wierzby i drzew owocowych. Przepoczwarczenie następuje we wrześniu w kokolicie sporządzonym uprzednio przez larwę w ziemi na głębokości 15-20 cm. Postać dorosła zimuje w komorze poczwarkowej i ukazuje się na powierzchni w maju lub czerwcu. Chrząszcze odżywiają się sokami wyciekającymi z drzew oraz sokiem z nadciętych przez siebie młodych pędów krzewów i drzew. Odbywają loty w ciepłe wieczory przed zmrokiem, są wtedy łowione przez nietoperze.

Zewnętrzne źródła danych