[KFP 3684: Melanophthalma transversalis] Gatunek palearktyczny, szeroko rozmieszczony w południowej i środkowej części Europy, docierający na północ do Wysp Brytyjskich, południowej Fennoskandii oraz Karelii, a na wschód przez Syberię sięgający aż po Kraj Nadmorski. W Polsce, choć brak jeszcze udokumentowanych danych z wielu krain, występuje prawdopodobnie na całym obszarze prócz wyższych partii górskich. Zasiedla głównie miejsca bagnisto nad brzegami wód, torfowiska, wilgotne łąki, lasy i obrzeża rowów. Znajdowany na krzewach, kwitnących baldaszkowatych, pod odstającą korą, w dziuplach drzew, na hubach rosnących na wierzbach i topolach, pod opadłym listowiem, w próchnicy, pod rozkładającymi się szczątkami roślinnymi, a na wybrzeżu morskim pod morszczynami wyrzuconymi przez fale.

[KFP 5932 (3682b): Melanophthalma curticollis] Gatunek opisany przed przeszło 150 laty z Armenii, ale przez dziesięciolecia był uznawany za synonim Melanophthalma transversalis (Gyll.), gatunku zbiorczego, obejmującego pięć taksonów bardzo do siebie podobnych. Odrębność gatunkowa Melanophthalma curticollis (Mann.) została dopiero niedawno potwierdzona; wykazano go z Anglii, Fennoskandii, Karelii, Estonii, Łotwy, Litwy, wszystkich krajów Europy Środkowej, europejskiej części Rosji, Ukrainy, Francji, Szwajcarii i Włoch. W Polsce notowany z pojedynczych stanowisk w pięciu krainach. Bionomia i wymagania ekologiczne nie są poznane. Koło Łochowa 14 okazów złowiono czerpakiem z traw na podmokłej łące, a jeden okaz wysiany z przyziemnej dziupli starego dębu, a na Polanie Białowieskiej dwa okazy wysiano z pryzmy siana.