Gatunek rozprzestrzeniony od europejskiej części ZSRR przez Syberię aż do Oceanu Spokojnego i Sachalinu — od środkowych połaci strefy tajgowej aż po Ural Południowy i północne rejony Kazachstanu, Mongolii, Chin i Korei. Najbardziej na zachód wysunięte pojedyncze stanowiska są znane ze Szwecji, Finlandii i Polski, gdzie M. (M.) myops (Dalm.) został stosunkowo niedawno odkryty w Puszczy Białowieskiej. Na jednym stanowisku w czerwcu 1976 r. znaleziono dwa okazy na stosie gałęzi dębowych. Bionomia tego gatunku w Szwecji i Związku Radzieckim została dość dobrze poznana. Jest on ekologicznie związany z drzewami i krzewami liściastymi. W piśmiennictwie jako materiał lęgowy podawano dęby — Quercus L., lipy — Tilia L., wiązy — Ulmus L., klony — Acer L., topole — Populus L., wierzby — Salix L., grab — Carpinus L., jesiony — Fraxinus L., leszczynę — Corylus L. oraz drzewa owocowe. Chrząszcze odbywają swój rozwój w pniach i gałęziach, zarówno drzew osłabionych i obumierających, jak i zupełnie zdrowych, a również w kłodach, złomach, pniakach i gałęziach leżących na ziemi. Cykl rozwojowy trwa dwa lata. Imagines po przezimowaniu w ściółce leśnej odbywają rójkę w maju-lipcu; dla uzyskania pełnej dojrzałości karmią się tkankami kory cienkich pędów dębu, wiązu, wierzby i innych drzew i krzewów. Samica składa jaja na korze pni, gałęzi i ich tylców, a nawet obnażonych korzeni; przed złożeniem jaja samica żuwaczkami robi na korze nacięcie, w które wprowadza pokładełko i składa jajo pod korę. Larwa żeruje w korze i pod korą, drążąc wzdłuż włókien, słabo naruszający drewno, chodnik osiągający długość do około 25-30 cm. Przepoczwarczenie następuje w lipcu-sierpniu pod korą lub w górnej warstwie drewna. Wylęgnięte imago po około tygodniu wygryza się z komory owalnym otworem w korze i przystępuje do żerowania na młodych pędach drzew i krzewów, ale nie uzyskuje dojrzałości płciowej i zimuje w ściółce.