Gatunek rozmieszczony w zachodniej, południowej i środkowej części Europy, docierający na wschód do Kaukazu i Syrii. W Polsce wykazywany z nielicznych stanowisk nizinnych i wyżynnych; nie znany dotychczas ze Wzgórz Trzebnickich, Gór Świętokrzyskich, Sudetów, Beskidu Zachodniego, Bieszczadów, Pienin i Tatr. Pospolity wszędzie na niżu; występuje na szlamistych i bagnistych pobrzeżach wód, w wilgotnych dolinach potoków i rzek oraz rowach, ale spotykany również w miejscach suchych, gdzie rośnie jego roślina żywicielska. W wilgotnych siedliskach żyje na kosaćcu żółtym — Iris pseudoacorus L., a w miejscach suchych na dzikich i hodowanych innych kosaćcach. W maju i czerwcu samica znosi jaja do walcowatej torebki nasiennej. W czerwcu-wrześniu larwy żerują w torebkach wyżerając w nich nasiona; w jednej może występować od kilku do kilkunastu larw. Przepoczwarczenie następuje w sierpniu i wrześniu w miejscu żerowania, gdzie niekiedy również zimują postacie dojrzałe. Przy silnym zaatakowaniu torebek nasiennych ulegają one zdeformowaniu.