Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Cerambycidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Lepturinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Necydaliniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Necydalisrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Necydalispodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Necydalis (Necydalis) major Linnaeus, 1758
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1022960    kod taksonu: 4096
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: R. Plewa
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Necydalis major - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 337
  • Publikacje: 148
  • Kolekcje: 23
  • Autorzy publikacji: 132
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 2

Opis taksonu
Gatunek występujący w północnej i środkowej części Europy, spotykany także sporadycznie w południowo-wschodniej Europie, sięgający na wschód przez Syberię po wybrzeża Oceanu Spokojnego i Sachalin. W środkowej Europie zasiedla tereny nizinne i pagórkowate, w Fennoskandii sięga do dalekiej północy. W ubiegłym stuleciu był częściej spotykany niż obecnie, a w niektórych okolicach zupełnie wyginął wskutek skrzętnego usuwania uszkodzonych lub chorych drzew, które są siedliskami dla larw tego gatunku. W Polsce występuje prawdopodobnie na całym obszarze, ale jest wszędzie rzadko i sporadycznie, przeważnie pojedynczo znajdowany. Cykl rozwojowy trzyletni, ale ulega przedłużeniu przy bardzo suchym materiale lęgowym. Larwy żerują w martwym drewnie w miejscach pozbawionych kory na nasłonecznionych pniach, w grubych gałęziach i tylcach uszkodzonych żywych lub obumierających drzew oraz stojących złomów. Jako drzewa żywicielskie podawano w piśmiennictwie: brzozy — Betula L., olsze — Alnus Mill., buk — Fagus L., grab — Carpinus L., klony — Acer L., jesiony — Fraxinus L., czeremchy — Padus Mill., lipy — Tilia L., wierzbę iwę — Salix caprea L., topolę osikę — Populus tremula L., i wiśnię pospolitą — Cerasus vulgaris Mill. Larwa drąży głęboko podłużne chodniki dochodzące do 50 cm. Postacie dojrzałe ukazują się w czerwcu i przeżywają do lipca.

Ilustracje
... przeglądaj
Necydalis
major
Zewnętrzne źródła danych