Obszar rozmieszczenia tego gatunku obejmuje południową i środkową część Europy oraz Danię i południową Szwecję. W Polsce rzadko znajdowany, notowany z nielicznych stanowisk w dziesięciu krainach, przy czym z Pobrzeża Bałtyku, Śląska Górnego i Sudetów Wschodnich wykazany na podstawie znalezisk sprzed przeszło stu lat. Występuje w lasach liściastych i parkach na suchych zboczach i przydrożach. Spotykany głównie na wiązie pospolitym — Ulmus campestris L. em. Huds., rzadziej na wiązie szypułkowym — U. laevis Poll. (U. effusa Willd.) i wiązie górskim — U. scabra Mill. (U. montana With.), sadzonych jako domieszka w lasach liściastych oraz w parkach i przy drogach. Samica w maju lub czerwcu składa jaja na dolnej stronie liścia w nerw główny lub boczny. Larwa drąży krótki, wąski chodnik w kierunku brzegu lub wierzchołka liścia, następnie wygryza szeroką, pęcherzykowatą minę, w której odbywa przeobrażenie w brunatnym owalnym kokonie.