Często w pobliżu lasów i na zarośniętych krzewami łąkach spotykany motyl pojawia się w dwu pokoleniach i czas lotu motyla przypada na VI do VII, w drugim od VII do poł. IX. Gąsienice żerują na miękkich trawach różnych gatunków w VI i od IX z przerwą na sen zimowy do IV. Zaniepokojone zwijają się w niedomknięty obwarzanek i spadają na ziemię, dość długo pozostając w bezruchu. Poczwarki wiszą głową w dół, przyczepione do źdźbeł za kremaster.
[269: Pararge aegeria (Linnaeus 1758) – osadnik egeria ]

Rozpoznawanie i obserwowanie: Dymorfizm płciowy zauważalny. Samica ma większe i liczniejsze żółtawe plamy na wierzchu skrzydeł niż samiec. Wzór na spodzie przednich skrzydeł jest podobny do tego na wierzchu. Nie można osadnika egerii pomylić z innym gatunkiem występującym w tym regionie. Najłatwiej wypatrzyć tego motyla w nasłonecznionych miejscach w lasach, nawet tam, gdzie zwarcie koron drzew jest dosyć duże. Maskujące ubarwienie skrzydeł czyni go jednak trudnym do zauważenia. Najczęściej widzimy go, kiedy zrywa się do lotu, aby przegonić z terytorium jakiegoś intruza. Nie jest specjalnie płochliwy. Pojawia się też w małych zadrzewieniach, zwłaszcza nad wodą lub w miejscach wilgotnych. Tylko wyjątkowo spotyka się go w innych siedliskach (przydroża, łąki), ale i tak położonych niezbyt daleko od lasu. Motyle najczęściej żywią się spadzią. Rzadko przylatują do kwiatów po nektar, a jeśli tak, to wczesną wiosną i późnym latem, kiedy mszyce są mało aktywne. Często wygrzewa się na gołej ziemi albo na suchej łodydze.
Rozwój motyla: Jaja składane są na źdźbłach traw – roślin pokarmowych. Gąsienica, dobrze zamaskowana przez swoje ubarwienie, żeruje w nocy i w ciągu dnia. Przepoczwarcza się na źdźbłach traw i na innych przedmiotach w pobliżu żerowiska. Poczwarka zimuje.
Okres lotu motyla: Dwa pokolenia w roku: 3/IV – I/VI i 2/VII – 1/IX. W 2012 r. wyjątkowo pojawiło się trzecie pokolenie – motyla widziałem na początku października.
Siedliska: Skraje lasów, lasy liściaste i mieszane, zarośla.