Obszar rozsiedlenia tego gatunku ogranicza się do zasięgu jodły w Europie, głównie jego części środkowej. Jodłowiec krzywozębny jest w Polsce spotykany wszędzie tam, gdzie jodła występuje w zasięgu naturalnym lub jednostkowo. Według J. Karpińskiego (1933b) omyłkowo podawany z Puszczy Białowieskiej (Nunberg 1929, Karpiński 1931). Głównym żywicielem jest jodła, spotykano tego chrząszcza sporadycznie również na świerku lub modrzewiu przy jednoczesnej obecności jodły w drzewostanie. Opada strzały i gałęzie z grubszą korą. Komora godowa w kształcie trójkąta wygryziona w korze w płaszczyźnie promienistej. Chodniki macierzyste poprzeczne, w kształcie klamry podwójnej nieznacznie odbijają się w bielu. Przed przeobrażeniem larwy wdrażają się w drewno, gdzie budują komorę poczwarkową, zamykając ją koreczkiem z trocin. Młode chrząszcze opuszczają komorę pod koniec lata, wdrażają się w grubą korę, gdzie prowadzą żer uzupełniający, następnie zimują w krótkim chodniku dochodzącym do bielu.