Pojedynczo spotykany, lecz pospolity przedstawiciel grupy rusałek odznacza się głębokimi wycięciami obu par skrzydeł oraz wyraźną białą literą „C” na spodzie tylnych skrzydeł. Rysunek litery ulega czasem zniekształceniu, bywa grubszy lub cieńszy, a niekiedy tworzy literę o kształcie odmiennym — np. „P”. Lata w dwu pokoleniach: pierwsze od końca VI do końca VII, drugie od poł. VIII do VI, z przerwą na sen zimowy. Gąsienice żerują pojedynczo, ukryte pod spodem liści pokrzyw, porzeczek, chmielu, leszczyny, iwy i in. Poczwarki o różnych odcieniach brązu z metalicznymi plamkami lub całe złoto błyszczące przyczepione są w sposób właściwy wszystkim pokrewnym gatunkom do liści, łodyg, parkanów i murów.
[280: Polygonia c-album (Linnaeus 1758) – rusałczak ceik]

Rozpoznawanie i obserwowanie: Odróżnia się od innych rusałek głębokimi wcięciami w zewnętrznych brzegach obu par skrzydeł. Nie ma dymorfizmu płciowego, ale gatunek ten wykazuje zmienność sezonową (zob. Rozwój motyla). Cechy odróżniające formy zimującej od letniej (f. hutchinsoni) podaje poniższa tabelka. cecha forma zimująca forma letnia (f. hutchinsoni) wierzch skrzydeł ciemniejsze jaśniejsze wcięcia / ząbki na skrzydłach mniejsze / krótsze spód skrzydeł głębsze / dłuższe tonacja ciemnobrązowa, z ciemniej- tonacja żółtobrązowa, z ciemniejszą szą przepaską wewnętrzną i jaśniejszą przepaską wewnętrzną i jaśniejszą, przepaską zewnętrzną; w przepasce ochrową przepaską zewnętrzną zewnętrznej dwa rzędy metalicznie zielonych znaków Cechą stałą u obu form jest biała kreseczka w kształcie litery C na spodzie tylnego skrzydła.
Rozwój motyla: Jaja składane są pojedynczo lub po dwa na liściu rośliny pokarmowej. Gąsienice przebywają w schronieniu ze sprzędzonego liścia lub ukrywają się na spodzie liścia wygięte w kształcie litery W. Przepoczwarczają się na liściach, na gałązkach lub na murach w pobliżu miejsca żerowania. Zimują motyle. Szybkość rozwoju larw będących potomstwem osobników zimujących jest nierównomierna. Jedne larwy rozwijają się szybciej, dając nowe pokolenie letnie, tzw. forma hutchinsoni. Motyle te rozmnażają się i kończą życie jeszcze w tym samym roku. Drugie, wolniej rosnące gąsienice przeobrażają się w ciemniejsze dorosłe osobniki, które pojawiają się późnym latem razem z drugim pokoleniem będącym potomstwem f. hutchinsoni. Jedne i drugie motyle osiągają dojrzałość płciową dopiero wiosną następnego roku. Stosunek liczebny obu form jest zmienny i zależy od długości dnia podczas rozwoju larw i poczwarek. Wydłużanie się dnia sprzyja rozwojowi formy jaśniejszej, a skracanie dnia – formy ciemniejszej. Temperatura i jakość pokarmu gąsienic również mają znaczenie (Asher et al. 2001, Sielezniew i Dziekańska 2010).
Okres lotu motyla: Dwa pokolenia w roku: 2/VI – 3/VII i 3/VIII –– zimowanie –– 3/V. Po bardzo łagodnej zimie 2013-2014 pojawił się już w pierwszej dekadzie marca.
Siedliska: Skraje lasów, lasy mieszane, zarośla, tereny ruderalne.