[KFP 2551: Netocia aeruginosa] Gatunek rozmieszczony w środkowej i południowej części Europy (prócz Półwyspu Iberyjskiego i Francji zachodniej), na wschód docierający do Leningradu, Woroneża i Ukrainy południowej; w areale rozsiedlenia w miarę posuwania się ze wschodu na zachód coraz rzadziej spotykany. W Polsce znany z terenów nizinnych i pagórkowatych, na ogół rzadko i sporadycznie spotykany. Występuje w starych drzewostanach i w związku. z usuwaniem starych drzew na wielu obszarach prawie całkowicie wyginął. Cykl rozwojowy trwa trzy lata. Larwy rozwijają się w murszejącym drewnie drzew liściastych, zwłaszcza dębu, przeważnie w dziuplach i grubych gałęziach położonych wysoko w partii wierzchołkowej, nigdy w korzeniach czy w pniach w pobliżu powierzchni ziemi. Postacie dorosłe ukazują się w końcu maja i przeżywają do sierpnia. Spotykane są zwykle na nasłonecznionych stanowiskach na kwitnących krzewach, wyciekającym soku, z drzew i dojrzałych owocach (grusz, czereśni, winogron). W związku z cyklem życiowym wykazują dużą zdolność szybkiego lotu i latają przeważnie wysoko w koronach drzew.