Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Protapion — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 17
P Pr wszystkie
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Apionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Apioninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Piezotracheliniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Protapionrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Protapion filirostre (W. Kirby, 1808)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1027251    kod taksonu: 4965
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Protapion filirostre - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 684
  • Publikacje: 116
  • Kolekcje: 13
  • Autorzy publikacji: 80
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1992:
Gatunek rozsiedlony w Europie od Wysp Brytyjskich, Danii i południowej Szwecji do krajów śródziemnomorskich, wykazywany poza tym z Syberii, Azji Mniejszej i Kaukazu. Występuje na łąkach, polach, ugorach, przydrożach, w rowach i zaroślach. Jako rośliny żywicielskie w piśmiennictwie podawane są lucerna siewna — Medicago sativa L., lucerna nerkowata — M. lupulina L., lucerna sierpowata — M. falcata L. i koniczyna drobnogłówkowa — Trifolium dubium Sibth. Larwa żeruje w pączkach liściowych i kwiatowych; w jednym pączku występuje tylko jedna larwa.
Zewnętrzne źródła danych