[KFP 3091: Ptinus clavipes] Gatunek rozprzestrzeniony od południowej Anglii, Francji, Belgii i Holandii przez całą środkową część Europy aż do krajów śródziemnomorskich, notowany także z Kaukazu oraz jako importowany z Danii i Finlandii. W Polsce znany z niewielu krain, przeważnie z pojedynczych stanowisk. Występuje zarówno na swobodzie, jak i w pomieszczeniach zamkniętych. Jest spotykany w murszejącym drewnie starych drzew liściastych, pod odstającą korą, na kwiatach głogu i tarniny, w mieszkaniach, szopach, stajniach, gołębnikach, kurnikach, młynach, spichrzach i drogeriach.

[KFP 3093: Ptinus latro] Ranga taksonomiczna tego gatunku i jej stosunek do dwu innych gatunków nie są całkowicie wyjaśnione. Według niektórych autorów partenogenetyczne osobniki należą do P. (P.) fur (L.), a triploidalne samice do P.(P.) clavipes Panz. Wykazywany ze środkowej i południowej części Europy, Azji, Afryki i Madagaskaru, zawlekany niekiedy z towarami do większych miast w północnym obszarze Europy (Londyn, Moskwa, Wołogda). W Polsce znany ze stosunkowo nielicznych stanowisk w różnych częściach kraju. Występuje głównie w osiedlach ludzkich. Znajdowano go w butwiejącej słomie i odpadkach rolniczych w stodołach, spichrzach zbożowych, młynach i piekarniach, magazynach i składach oraz nielicznie w starych zmurszałych drzewach i wiosną na kwitnących roślinach.