[KFP 1897: Sepedophilus sirigosus] Zarówno rozmieszczenie ogólne jak i zasiedlenie Polski oraz warunki ekologiczne są słabo poznane. Notowany z nielicznych stanowisk w Finlandii, Norwegii i południowym Tyrolu.

[KFP 5814 (1892b): Sepedophilus constans] Rozsiedlenie ogólne, wymagania ekologiczne i rozmieszczenie w Polsce są słabo poznane. Gatunek opisany przed przeszło stu łaty z południowej Anglii jako odmiana Conosoma pubescens Grav., później przez długi czas był nie wyróżniany, dopiero P.M. Hammond (1973) uznał go jako samodzielny takson oraz podał jego synonimy. Omawiany gatunek notowany dotychczas z Anglii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Niemiec (Turyngia), południowego Tyrolu w Austrii, północnych Włoch, Polski, Czech, ze Słowacji, z Ukrainy i Rumunii. Z Polski wykazany z dwu krain na podstawie danych odnoszących się do nazwy synonimicznej Sepedophilus strigosus (J. Sahlb.), («Katalog» t. 7, str. 189, gatunek 1897). Gatunek borealno-górski; w Skandynawii docierający do 70° szer. geogr., we Włoszech występujący w Alpach, na Ukrainie w Karpatach Wschodnich, w Rumunii w Karpatach Południowych, a w polskich Bieszczadach spotykany na wysokości 580-820 m n.p.m. Poławiany w różnych środowiskach; w Anglii w napływkach, w Norwegii ponadto w opadłym listowiu przy podstawie drzew i w przesianych grzybach, opieńce miodowej — Armillariella mellea (Vahl. in Fl. Dan.) P. Karst, a w Bieszczadach — w grzybach na buku (Fagus L.), pod korą wierzby (Salix L.), w żerowisku kornika Trypophloeus alni (Lind.) pod korą olszy szarej — Alnus incana (L.) Mnch. oraz w próchnie buka.