Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Sepedophilus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 13
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Tachyporinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Tachyporiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Sepedophilusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Sepedophilus transcaspicus (M. Bernhauer, 1917)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1044819    kod taksonu: 5816 (1894c)
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Sepedophilus transcaspicus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 12
  • Publikacje: 8
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 13
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek mało znany, gdyż stosunkowo niedawno opisany z Austrii, Czech i Moraw, notowany nadto z nielicznych stanowisk w Brandenburgii i Saksonii. W Polsce wykazany na podstawie pojedynczych okazów na dwu stanowiskach. Wymagania ekologiczne nie są dostatecznie poznane. Poławiano go w gnijących szczątkach roślinnych, w zmurszałym drewnie buka i jabłoni. A. Melke (1997) złowił jeden okaz w gnieździe brodźca leśnego — Tringa glareola L.

Zewnętrzne źródła danych