Gatunek znany z całej Europy, północnej Azji po Japonię i Ameryki Północnej, pospolity w całym kraju. Żyje na roślinach w miejscach wilgotnych i słonecznych – na brzegach wód i na łąkach. Samice budują charakterystyczne oprzędy na wierzchołkach traw.
Omawiany gatunek był często mylony z Sitticus rupicola (C. L. K.) i Sitticus caricis (Westr.), od których rożni się sposobem życia i wewnętrzną budową narządów rozrodczych samic, ale zewnętrznie jest do nich bardzo podobny. Dane o występowaniu Sitticus floricola (C. L. K.) w Tatrach i Karkonoszach oraz wszelkie obserwacje «pod kamieniami» czy «na skałach» są błędne i odnoszą się zapewne do Sitticus rupicola (C. L. K.), natomiast wzmianki o Sitticus rupicola (C. L. K.) na wilgotnych łąkach i roślinności nadbrzeżnej odnoszą się do omawianego gatunku.
[KFP 667: Sitticus floricola (C.L. Koch, 1837)]