Gatunek rozsiedlony od Wysp Brytyjskich, Danii i południowej Szwecji po kraje śródziemnomorskie i zachodnią część Afryki Północnej, wykazywany poza tym z Syberii. W Polsce pospolity; chociaż nie notowany z pięciu krain, występuje z pewnością na całym obszarze z wyjątkiem wyższych partii górskich. Spotykany na ciepłych i suchych glebach, zwłaszcza gliniastych — na polach, przydrożach, groblach, nasypach i zboczach. Żyje na maku polnym — Papaver rhoeas L. i maku lekarskim — P. somniferum L. Począwszy od maja do lipca samice składają jaja pojedynczo w niszę pod naskórek liścia, ogonka liściowego lub szyi korzeniowej. W ciągu doby samica może znieść do 20 jaj, a w ciągu życia przeciętnie do 150 jaj. Na początku larwa drąży w blaszce liściowej kręte chodniki, rzadziej szerszą minę, następnie wygryza otwór i spada na ziemię, dociera do korzenia, na którym żywi się tkankami zewnętrznej warstwy, wygryzając w nim krótkie rynienki albo jamki długości 3-6 cm. Natomiast larwa żerująca w ogonku liściowym lub szyi korzeniowej przemieszcza się wydrążonym przez siebie chodnikiem do korzenia, gdzie żeruje we wnętrzu. Niekiedy w jednym korzeniu może występować do 20 larw. W czerwcu-lipcu larwy przewędrowują do gleby, gdzie formują komorę poczwarkową. Stadium poczwarki trwa 2 do 3 tygodni.