Motyl pospolity, lata od VI do VIII na łąkach, polanach leśnych, w ogrodach i parkach. Gąsienice żerują na miękkich trawach od IX do VI z przerwą na sen zimowy. Zaniepokojone spadają na ziemię, rzucając ciałem na boki. Poczwarki przyczepione są głową do góry do źdźbeł i liści traw, do których przylegają brzuszną stroną ciała. Gąsienice mają po dwie białe plamy na spodniej stronie ciała, umieszczone przed ostatnimi odnóżami.
[292: Adopaea lineola (Ochsenheimer 1808) – karłątek ryska]

Rozpoznawanie i obserwowanie: Jest bardzo podobny pod względem wyglądu do karłątka leśnego (Thymelicus sylvestris), zatem każdemu osobnikowi należy przyjrzeć się dokładnie.
Cechy odróżniające a) Thymelicus lineola i b) Thymelicus sylvestris:
1. spód buławki czułków: a) czarne,; b) pomarańczowe,
2. plama zapachowa u samców, brak plamy u samic: a) krótka, prosta; b) długa, wygięta,
3. spód tylnego skrzydła: a) jednobarwny szarożółty, jaśniejszy niż u T. sylvestris, b) dwubarwny – góra szarożółta, ale ciemniejsza niż u T. lineola, dolna część wyraźnie ochrowożółta.,
4. czarna przepaska brzeżna przy zewnętrznym brzegu przedniego skrzydła: a) rozmyta; b) wyraźna, ale tylko u świeżych osobników.
Identyfikując motyle należy brać pod uwagę wszystkie cechy. Cechy nr 3 i 4 najlepiej widoczne są na świeżych egzemplarzach. Samce łatwo rozpoznać po długości i kształcie plamy zapachowej. Często oba gatunki latają razem, więc aby odróżnić samice trzeba odłowić motyla i obejrzeć buławki czułków. Stosując tą cechę należy przyjrzeć się motylowi bardzo dokładnie od przodu.
Rozwój motyla: Samica składa po kilka jaj bezpośrednio do pochwy liściowej traw. Gąsienica po wylęgu zjada częściowo osłonkę jaja. Przepoczwarcza się na blaszce liściowej traw. W przeciwieństwie do karłątka leśnego (T. sylvestris) zimuje jajo.
Okres lotu motyla: Jedno pokolenie w roku: 3/VI – 3/VIII.
Siedliska: Tereny ruderalne, zarośla, skraje lasów, przydroża, suche i wilgotne łąki – wszelkie otwarte siedliska trawiaste.