Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Scolytinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Cryphaliniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Trypophloeusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Trypophloeus holdhausi Wichmann, 1912
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1027652   
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: DD
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Trypophloeus holdhausi - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: krainy KFP — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 5
  • Publikacje: 6
  • Kolekcje: brak danych
  • Autorzy publikacji: 8
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek zasiedlający wschodnią część Europy, na północ sięgający po północną Skandynawię i półwysep Kola, na południe po północne Włochy i Korsykę. W Polsce kornik ten należy do rzadkości, notowany dotychczas tylko z dwu krain. Żeruje pod korą olszy czarnej i olszy szarej. Samica drąży w korze chodnik macierzysty w postaci nieregularnej komory poprzecznej i odchodzących od niej krótkich chodników.

Zewnętrzne źródła danych