Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Dorytomus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 31
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Curculioninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ellesciniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Dorytomusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
odmiana: Dorytomus bituberculatus var. rectirostris J. Faust, 1883
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1048247   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Dorytomus bituberculatus var.rectirostris - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 329
  • Publikacje: 100
  • Kolekcje: 12
  • Autorzy publikacji: 73
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek pospolity, rozpowszechniony w całej Europie, docierający w Skandynawii do skrajnych obszarów północnych; notowany nadto z Syberii, Kaukazu i Maroka. W Polsce rozsiedlony od Bałtyku aż po Tatry, nie jest jednak jeszcze znany z pięciu krain. W okresie wegetacyjnym żyje na różnych gatunkach drzew z rodzaju wierzba — Salix L.; jako miejsca występowania tego ryjkowca wymieniane są: wierzba uszata — S. aurita L., wierzba szara — S. cinerea L., wierzba iwa — S. caprea L., wierzba pięciopręcikowa — S. pentandra L. i wierzba trójpręcikowa — S. triandra L. Samice w marcu-kwietniu składają jaja na podstawie żeńskich pączków kwiatowych. Okres rozwoju larwalnego trwa 25-30 dni. Larwy żerują w warstwie zawiązków nasion i w części osiowej kwiatostanów. Dojrzałe larwy wydobywają się z opadłych pączków i przepoczwarczają się w glebie. Stadium poczwarki trwa 12-18 dni. Młode pokolenie ukazuje się na powierzchni, począwszy od połowy maja, następnie wędruje na drzewa, gdzie żeruje na dolnej stronie liści do końca lipca. Zimę przeżywa w kryjówkach, jakie wyszukuje w glebie, detrytusie, w szczelinach kory na pniach i w martwym drewnie.

Zewnętrzne źródła danych