Gatunek holarktyczny, w Europie wykazujący borealno-górski typ rozmieszczenia. W Fennoskandii sięga do skrajnych prowincji północnych, gdzie jest częściej spotykany niż na południu. W południowej części areału występuje we wschodnich Pirenejach, Alpach Południowych, Karpatach i na Bałkanach. W Polsce jest chrząszczem rzadko notowanym, znanym z nielicznych stanowisk tylko w sześciu krainach. Zasiedla lasy iglaste i mieszane, przy czym rozwój odbywa głównie w sosnach i świerkach. Rójka rozpoczyna się w czerwcu i chrząszcze poławia się do sierpnia na pobrzeżach lasu, porębach, polanach śródleśnych, łąkach górskich i torfowiskach. Postacie dojrzałe odżywiają się pyłkiem kwiatów krwawników — Achillea L., trybuli leśnej — Anthriscus silvestris (L.) Hoffm. i marchwi zwyczajnej — Daucus carota L. Cykl rozwojowy trwa dwa lata. Z jaj złożonych w szczeliny kory, na nasłonecznionych miejscach, zwalonych lub martwych stojących pni lub w szpary na obrobionym drewnie (deski, dyle, pale, słupy, płoty i osłony przeciwśniegowe) wylęgają się larwy, przy czym warunkiem ich rozwoju jest przylegająca do drewna sucha kora. Larwy żerują pod korą i wygryzają długie rozwidlone chodniki. Starsze larwy robią otwór w korze i wypadają do gleby, gdzie pod jej powierzchnią sporządzają komorę poczwarkową. Stadium poczwarki trwa 8-12 dni, a szybko wybarwiający się chrząszcz po kilku dniach* wydobywa się na powierzchnię.