Gatunek północnoholarktyczny, rozmieszczony w północnej i środkowej części Europy, na Syberii, w północnych częściach Mongolii i Chin oraz w Korei, Japonii i Ameryce Północnej. W Europie wykazuje borealno-górski typ rozsiedlenia; w Fennoskandii dociera do skrajnych prowincji północnych, a w środkowej Europie zasiedla zwarcie obszary górzyste, docierając w Alpach do około 2500 m n.p.m., na terenach nizinnych jest spotykany rzadko na nielicznych stanowiskach. W Polsce jest wykazywany stosunkowo rzadko, przeważnie łowiony w pojedynczych okazach, z niektórych terenów znany na podstawie znalezisk z ubiegłego stulecia. Zasiedla drzewostany iglaste i mieszane. Pojaw postaci dojrzałych rozpoczyna się w maju i trwa do sierpnia. Chrząszcze karmią się pyłkiem roślin baldaszkowatych (Umbelliferae), jarząbu pospolitego — Sorbus aucuparia L., wiązówki błotnej — Filipendula ulmaria (L.) Maxim., malin — Rubus L., kalin — Viburnum L., ostrożeni — Cirsium Mill. i tawuł — Spiraea L. Samica składa jaja w szczeliny kory na obnażonych martwych korzeniach i na szyjach korzeniowych martwych, stojących drzew oraz na pieńkach. Larwy początkowo żerują pod korą, później w drewnie. Starsze larwy, po drugim zimowaniu, w maju-czerwcu sporządzają komorę poczwarkową na końcu chodnika, w przyziemnej części szyi korzeniowej.