Gatunek europejski, rozmieszczony głównie w południowej i środkowej części kontynentu, na północ sięgający po Anglię i południowe prowincje Fennoskandii. W Polsce dość rzadko spotykany, wykazany głównie z zachodniej części kraju. Wzmianka M. Nunberga (1976) o wykazaniu M. ochropus Sturm z okolic Zamościa na Roztoczu oparta jest na danych odnoszących się do Księżpola leżącego na Nizinie Sandomierskiej. Roślinami żywicielskimi są czyściec błotny — Stachys palustris L. i czyściec leśny — S. silvatica L.; postacie dojrzałe po przezimowaniu spotykano również na kwiatach jasnoty białej — Lamium album L., sparcety siewnej — Onobrychis viciaefolia Scop., brodawników — Leontodon L. i jaskrów — Ranunculus L.