Gatunek rozprzestrzeniony od Alp Wschodnich przez Chorwację, Bośnię, Kotlinę Panońską aż po Siedmiogród i Podole, notowany też z Bawarii i Frankonii. W Polsce rzadko notowany z południowej części kraju. Przed przeszło stu laty wykazany z Zakopanego, ale w to stanowisko wątpi R. Kuntze (1930), co chyba obecnie nie ma uzasadnienia, gdyż znajdowano go w pobliskich Pieninach. Również błędna jest informacja, że z Polski nie był wykazany (Smreczyński 1966). Zamieszkuje tereny pagórkowate, podgórza i wyższe położenia górskie do strefy alpejskiej. Występuje głównie na przestrzeniach otwartych w dolinach rzek i potoków, na polanach leśnych i przesiekach, w widnych zaroślach, na skałach i suchych stokach. Postacie dojrzałe poławiano od marca do sierpnia na różnych roślinach zielnych, zwłaszcza na ciemiężyku białokwiatowym — Vincetoxicum officinale Mnch. Liczne okazy, jedynie samice, były zbierane w Birczy (M. Mazur*) na miedzy i ugorach — na śliwie tarninie — Prunus spinosa L., róży — Rosa L. i wielu gatunkach roślin zielnych.