Średniej wielkości muchówka: 8 - 9.5 mm. U tego gatunku odwłok jest jednobarwnie pomarańczowy, bez wyraźnego obrzeżenia, przedplecze jest matowe i szaro opylone, a uda są całkowicie brunatne. Cykl rozwojowy tego gatunku wymaga weryfikacji. Grunin (1939) opisuje sposób składania jaj przez samicę na spodniej stronie liści tuż nad wcześniej zlokalizowanymi przez nią odchodami dużych kręgowców, sugerując, że gatunek ten preferuje substrat przesuszony, pozbawiony innych koprofagów. Pomijając doniesienia XIX-wieczne, gatunek jest bardzo rzadko podawany z terenu Polski: okolice Szczecina (Schroeder 1909, Karl 1935), Tatry (Malski 1959, Klasa i Palaczyk 2010), Pieniny (Bańkowska 1976), Bieszczady (Klasa i in. 2000), Babia Góra: Ryżowana, Dejakowe Szczawiny, Markowe Szczawiny, Kotlinka Suchego Potoku (Palaczyk i Klasa 2003), okolice Łodzi (Markowski i in. 1998), okolice Warszawy (Bańkowska 1989) oraz Puszcza Białowieska (Bańkowska 1995). Gatunek wymieniany jest w „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” w kategorii DD (o słabo rozpoznanym statusie) (Głowaciński 2002).