Gatunek zamieszkujący południową i środkową część Europy, docierający na północ do środkowej Szwecji i południowej Norwegii, notowany poza tym z Kaukazu; wszędzie rzadko i sporadycznie spotykany. W Polsce jest znany z nielicznych rozproszonych stanowisk w różnych częściach kraju, przy czym z niektórych krain dane o rozmieszczeniu są oparte na znaleziskach sprzed przeszło stu lat i wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Występuje głównie w pniach i grubych gałęziach starych dębów zaatakowanych przez larwy chrząszczy drewnożernych, rzadko wykazywano go z buków, a w Europie południowej również z drzew iglastych. Żerujące larwy obserwowano w chodnikach larw rozwiertka większego — Xyleborus monographus (Fabr.) i drwionka okrętowca — Lymexylon navale (L.).