Gatunek rozpowszechniony w strefie lasów iglastych Palearktyki, występujący niemal w całej Europie, docierający na wschód przez Syberię do Mongolii, północnych części Chin i Półwyspu Koreańskiego oraz do Japonii. W Polsce rozmieszczony od Bałtyku aż po Tatry. Jest najpospolitszym gatunkiem omawianego rodzaju. Zasiedla drzewostany iglaste i mieszane, a w górach dociera do górnej granicy lasu. Rozwój larwalny odbywa w różnych gatunkach świerków — Picea Dietr., sosen — Pinus L. i jodeł — Abies Mill. Opada obumierające cienkie gałązki, zarówno na drzewach rosnących, uszkodzonych pożarem, osłabionych żerem szkodników pierwotnych, jak również powalonych; występuje również w obłamanych lub ściętych gałęziach leżących na ziemi. Larwy żerują pod korą, a po przezimowaniu wgłębiają się w drewno, gdzie w górnej warstwie wyrabiają komorę poczwarkową. Przepoczwarczenie odbywa się w lipcu-sierpniu, a wylęgnięte imagines zimują w komorach. Generacja dwuletnia.