-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Coleopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Polyphagapodrząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Elateriformiaseria
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Buprestoideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Buprestidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Buprestinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Anthaxiiniplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Anthaxiarodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Melanthaxiapodrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Anthaxia nigrojubatagatunek
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu podgatunek:
Anthaxia (Melanthaxia) nigrojubata incognita
Bilý, 1974
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1014180
kod taksonu: 2692
taksonomia sprawdzona: TAK
Gatunek o słabo poznanym rozsiedleniu, gdyż przez długi czas łączony z pokrewnym A. (A.) sepulchralis (Fabr.). Występuje od Hiszpanii przez całą Europę południową (na północ po Francję, RFN, NRD, Polskę i Ukraińską SRR), Azję Mniejszą, Kaukaz, Syrię po Azję Środkową (Uzbekistan). Z czterech znanych podgatunków Europę i zachodnią część Azji Mniejszej zasiedla (A.) nigrojubata incognita Bilý. Rozmieszczenie w Polsce jest bardzo słabo poznane. Wzmianka A. Horiona (1955) o występowaniu na Śląsku opiera się na trzech okazach muzealnych nie opatrzonych nazwą miejscowości, ponadto do tego gatunku odnosi się zapewne przynajmniej część danych o występowaniu w Polsce A. (A.) sepulchralis (Fabr.). Drzewami żywicielskimi larw tego gatunku są jodły i świerki. Postacie dojrzałe spotykane są od czerwca do sierpnia, przeważnie na żółto kwitnących roślinach w lasach iglastych, zwłaszcza na świeżych porębach.