Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Anthicus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 13
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Tenebrionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Anthicidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Anthicinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Anthicusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Anthicus inflatus Kolenati, 1846
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1021983   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2008 checklist: D. Kubisz
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Anthicus inflatus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 43
  • Publikacje: 19
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 25
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek obejmujący zasięgiem wschodnią część Europy, od południowych prowincji Szwecji, Finlandii i Karelii aż do Włoch północnych i Siedmiogrodu, notowany także z Kaukazu i obszarów wokół Morza Kaspijskiego. W Polsce bardzo rzadko poławiany, znany przeważnie z pojedynczych stanowisk w sześciu krainach. Zasiedla tereny nizinne i podgórza. Chrząszcze poławiano na piaszczystych obrzeżach wód i lasów, na łąkach i w ogrodach.

Zewnętrzne źródła danych