Gatunek północnopalearktyczny, w Europie rozmieszczony od północnej Fennoskandii i Karelii przez całą środkową część kontynentu aż do północnej i środkowej Francji, Włoch, Rumunii, Ukraińskiej SRR i Kaukazu. W zasięgu rozmieszczenia — w miarę posuwania się na zachód — coraz rzadziej spotykany; najdalej na wschód wysuniętym stanowiskiem jest Barnauł nad Obem w południowo-zachodniej Syberii. W Polsce notowany z nielicznych stanowisk, przy tym wiele danych opiera się na znaleziskach sprzed przeszło 50, a nawet 100 lat, dlatego też wymagają one potwierdzenia nowymi materiałami. Gatunek wilgociolubny, występujący na piaszczystych, gliniastych i szlamistych pobrzeżach rzek i jezior, w miejscach wilgotnych w dołach po wybranym piasku lub glinie.