Gatunek rozmieszczony w Europie południowo-wschodniej, docierający na zachód do południowych Włoch, Austrii i Bawarii; notowany ponadto z zachodniego Przedkaukazia i północnego Kazachstanu. W krajach Europy Środkowej jako element pontyjski zasiedla nasłonecznione i kserotermiczne zbocza. W Polsce z całą pewnością nie stwierdzony. Notowany tylko z Oławy na podstawie jednego okazu, znalezionego jakoby w czerwcu 1918 r. przez G. Polentza. Możliwe, że okaz ten został zawleczony albo omyłkowo zaetykietowano miejsce znalezienia. W Muzeum Przyrodniczym Uniwersytetu Wrocławskiego znajdują się cztery okazy omawianego gatunku z wydrukowaną etykietką «Breslau Polentz» bez dokładniejszych danych, ale taką etykietkę należy chyba odczytać jako informację, że okazy niewiadomego pochodzenia należą tylko do G. Polentza zamieszkałego we Wrocławiu. Ogólnikowe wzmianki o występowaniu na Śląsku opierały się na dawnych danych odnoszących się do masywu Pradziada w Sudetach czechosłowackich, natomiast informacja F. Paxa o występowaniu w dolinie Nysy Kłodzkiej jest niewiarygodna. M. Łomnicki (1913) zaliczył wprawdzie omawiany gatunek do chrząszczy polskich, opierał się jednak na danych, odnoszących się do stanowisk, leżących obecnie poza naszą granicą. Powyższe ustalenia są niewystarczające do zaliczenia C. discicollis (Herbst) do fauny Polski. Bionomia słabo poznana. Postacie dojrzałe poławiano przeważnie na kwitnących krzewach i roślinach zielnych. Larwa odbywa rozwój w nieocienionej glebie.

Gatunek zamieszkujący południowo-wschodnią część Europy, na zachód docierający do Włoch, Austrii, Czech, Moraw, Słowacji i południowych Niemiec; notowany ponadto z Przedkaukazia i północnego Kazachstanu. Dotychczas nie zaliczony do fauny Polski z powodu braku udokumentowanych danych. W Polsce z całą pewnością nie stwierdzony. Wzmianka o znalezieniu omawianego gatunku w młodym lasku brzozowym koło Świerklańca oparta jest na błędnym oznaczeniu Cardiophorus ruficollis (L.) — B. Burakowski*. Bionomia poznana niedostatecznie. Postacie dojrzałe poławiane głównie na ciepłych zboczach, przeważnie na kwitnących krzewach i roślinach zielnych.