Gatunek zamieszkujący południową i środkową część Europy; ponadto notowany z Danii, Algierii i Armenii. W Polsce znany z szeregu miejscowości na niżu i wyżynach; zdaje się, że omija tereny górzyste, gdyż nie jest dotychczas znaleziony w Bieszczadach i Tatrach, a wszystkie dane z Sudetów i Beskidu Zachodniego opierają się na znaleziskach w ubiegłym stuleciu. Występuje zarówno w miejscach suchych, jak i wilgotnych — na polach, przydrożach, pobrzeżach lasu i w zaroślach. Żyje na jasnocie białej — Lamium album L., jasnocie plamistej — L. maculatum L., jasnocie purpurowej — L. purpureum L. i poziewniku szorstkim — Galeopsis tetrahit L. W kwietniu-maju samica składa jaja pojedynczo w wygryzioną przez siebie komorę na łodydze. Larwa żeruje w pustej łodydze na jej wewnętrznej ściance. Przepoczwarczenie przebiega w glebie w czerwcu-lipcu.