Gatunek rozsiedlony od Fennoskandii i Karelii przez środkową część Europy aż do górskich obszarów Francji (bez Pirenejów), Włoch i Siedmiogrodu. W Polsce znany z nielicznych miejscowości w różnych częściach kraju, na niżu na ogół rzadko i sporadycznie spotykany, liczniejszy w reglach tatrzańskich. Występuje głównie w górach i ich przedgórzach, z niżu północnoeuropejskiego jest notowany z nielicznych rozproszonych stanowisk. Bionomia i wymagania ekologiczne nie są dobrze poznane. Chrząszcze pojawiają się od maja i są poławiane do sierpnia, w wyższych partiach górskich pojedynczo jeszcze we wrześniu i październiku.

Gatunek charakterystyczny dla buczyn i grądów przedgórzy i niższych gór, bardzo rzadki na niżu Polski. Stanowisko w Regułach k. Warszawy (Obarski 1960) jest wątpliwe, ponieważ gatunek ten preferuje naturalne zbiorowiska leśne i złowienie go w uprawach roślin baldaszkowych jest mało prawdopodobne. Brak okazów dowodowych.
Biologia właściwie nie jest znana. Belling (1885) podaje tylko, że wyhodował imagines z poczwarek znalezionych w glebie lasów liściastych.
W katalogu Lundberga (1986) podany z Danii, Norwegii, Finlandii, Karelii i krajów nadbałtyckich. Według delkeskampa (1977) występuje na południu Europy we Francji i Włoszech oraz w Armenii i Iranie. Znany ze strefy leśnej Ukraińskich Karpat (dolin, sergijenko 1988), a na zachód od Polski, ze Szwajcarii Saksońskiej (Witsack, Krause 1978). Litwa, okolice Wilna (coll. ST), Słowacja, góry Mała Fatra (coll. AK.).