Gatunek zamieszkujący prawie całą Europę, w Fennoskandii docierający do koła podbiegunowego; sięga na wschód po Azję Mniejszą, Azję Środkową oraz przez Syberię aż po Amur. W Polsce spotykany sporadycznie i dość rzadko — notowano go z nielicznych stanowisk rozproszonych w różnych częściach kraju, przy czym z Mazowsza i Śląska Dolnego na podstawie znalezisk w ubiegłym stuleciu, dlatego też zasiedlenie współczesne tych obszarów winno być udokumentowane nowymi materiałami. Występuje na bagnistych pobrzeżach wód, wilgotnych łąkach, moczarach, przydrożach, w rowach, zaroślach i ogrodach. Pojaw postaci dojrzałych przypada na maj-październik. Jako rośliny żywicielskie podawane są różne gatunki z rodziny baldaszkowatych — Umbelliferae, najczęściej kropidło piszczałkowate — Oenanthe fistulosa L., potocznik wąskolistny — Berula erecta (Huds.) Coville, selery zwyczajne — Apium graveolens L. i trybule — Anthriscus Pers. Samica w maju składa jaja pojedynczo w tkanki łodygi. Larwa żeruje na wewnętrznej ściance łodygi, a przed przepoczwarzeniem buduje komorę z wiórków żerowiska. Bardzo ruchliwa poczwarka pojawia się w lipcu-sierpniu.