Szeroko rozprzestrzeniony gatunek w całej Palearktyce. W Polsce chrząszcz bardzo pospolity, nie notowany dotychczas tylko z Kotliny Nowotarskiej. Występuje zarówno w suchych, jak i bardzo wilgotnych środowiskach, w górach sięga po regiel górny. Jako rośliny żywicielskie były podawane różne gatunki szczawiów — Rumex L., jak szczaw zwyczajny — R. acetosa L., s. polny — R. acetosella L., s. kędzierzawy — R. crispus L., s. tępolistny — R. obtusifolius L., s. żółty — R. patientia L. i s. górski — R. arifolius All. Larwy żerują w łodygach, ale nie powodują wyrośli. Postacie dojrzałe ukazują się w sierpniu-wrześniu i zimują.