Pięknie ubarwiony przedstawiciel rodziny pawic, pospolicie spotykany na wrzosowiskach, lata w IV i V. Samce odbywają loty po południu i przed wieczorem, samice składają jaja nocą. Jaja, przylepiane kupkami po kilkanaście lub więcej na czubkach pędów wrzosu, przypominają do złudzenia zeszłoroczne, wyblakłe kwiaty wrzosu. Roślinami żywicielskimi tego gatunku są również inne krzewy i niskie drzewa: kruszyna, tarnina, malina, jeżyna, wierzba, dąb oraz drzewa owocowe. Małe gąsienice, początkowo czarne, żerują gromadnie. W miarę rozwoju przybywa im barwy zielonożółtej lub żółtej, przed ostatnim linieniem stają się zielone z czarnymi pasami, po ostatniej — czwartej zmianie skórki na czarnych pasach lub obok nich uwidoczniają się barwne brodawki: zielonożółte, żółte lub różowe. Na zimę gąsienice budują przy ziemi oprzędy między łodygami roślin. Oprzędy te mają kształt gruszkowaty, szerszą stroną są skierowane ku dołowi. Szyjka gruszki jest zasnuta przędzą luźniej i od razu przygotowana do łatwiejszego wydobycia się motyla z oprzędu. Poczwarki zimują niekiedy kilkakrotnie.
[111: Eudia pavonia (Linnaeus 1758) – pawica grabówka]