Gatunek południowopalearktyczny, kserotermofilny, w Europie zamieszkujący południową część kontynentu, na północ docierający do Francji, Belgii i południowej części Europy Środkowej. Z sąsiadujących, z nami krajów notowany z nielicznych stanowisk w Czechosłowacji i Ukraińskiej SRR (Wołyń, Podole). W Polsce znany zaledwie z dwu miejscowości, poza tym wzmiankowany ogólnikowo z innych regionów — jednak wszystkie te dawne dane winny być potwierdzone nowymi materiałami. Omyłkowo wykazany z Wrocławia przez J. Gerhardta (1893b, 1893d), co później (1895b) ten sam autor sprostował. Zasiedla obszary stepowe, suche pastwiska, łagodne i nasłonecznione zbocza, w miejscach pojawu zwykle występuje gromadnie. Postacie dorosłe przezimowują w glebie, ukazują się od maja do początku października. Odżywiają się odchodami bydła zwłaszcza owiec. Pożywienie gromadzą w postaci gruszkowatej kulki w komorach pod ziemią. Tam składają pojedyncze jaja, nie opiekują się jednak potomstwem. Nowe pokolenie pojawia się od końca czerwca do początku września.