Gatunek rozpowszechniony w krajach śródziemnomorskich, występujący lokalnie w Europie Środkowej, gdzie na niektórych obszarach prawdopodobnie wyginął, gdyż jest tylko notowany na podstawie znalezisk z XIX, a nawet XVIII wieku; znaleziony ponadto w Szwecji. W Polsce chrząszcz ten należy do wielkich rzadkości i został wykazany tylko z dwu stanowisk, przy czym wzmianki o występowaniu w Gdańsku oparte są na znaleziskach sprzed prawie 200 lat. Zasiedla głównie obumierające albo świeżo powalone drzewa iglaste, przeważnie świerka i sosny, uprzednio zaatakowane przez inne chrząszcze z rodziny Cerambycidae, Scolytidae i Buprestidae, na przykład Phaenops cyanea Fabr., lub Melanophila cyanea (Fabr.). Postacie dojrzałe i larwy występują pod obluźnioną korą, w korze lub w chodnikach larw drewnożernych. W Europie południowej omawiany gatunek bywa notowany jako szkodnik ziarna zbóż i przetworów zbożowych.