Gatunek rozpowszechniony niemal w całej Europie, na północy i w górach docierający tak daleko, jak sięgają lasy liściaste; wykazywany poza tym z Azji Mniejszej, Kaukazu, Armenii i północnego Iranu. W Polsce prócz wyższych partii górskich występuje na całym obszarze. Cykl rozwojowy kilkuletni. Rójka chrząszczy rozpoczyna się w czerwcu i trwa do sierpnia, największe nasilenie pojawu przypada na lipiec. W czasie sprzyjającej pogody spotyka się w pobliżu drzew lęgowych liczne osobniki na kwitnących krzewach i roślinach zielnych. Rozwój larwalny odbywa w martwym drewnie drzew i krzewów liściastych. Larwy żerują w gnijącym drewnie, głównie w przyziemnej części pni, pniaków oraz w korzeniach poniżej poziomu ziemi. W piśmiennictwie wymieniano jako drzewa żywicielskie brzozy, osikę, dęby, wierzby, buk, topole, graby, jesiony oraz krzewy: leszczynę, głogi, dziki bez i trzmieliny.