Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Hesperophilus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 77
B
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Oxytelinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Thinobiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Blediusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  12. Hesperophiluspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Hesperophilus pusillus W.F. Erichson, 1839
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1010324    kod taksonu: d1425
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 • checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Hesperophilus pusillus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: NRF: regiony — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 55
  • Publikacje: 14
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 13
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1979:
[KFP 1425: Bledius pusillus] Gatunek rozsiedlony głównie w środkowej Europie, nadto notowany z Danii, Holandii, Francji i północnych Włoch. Wszędzie bardzo rzadko i sporadycznie spotykany. W Polsce wykazany z nielicznych stanowisk tylko w trzech krainach oraz ogólnikowo z Pobrzeża Bałtyku. Występuje na piaszczysto-gliniastych miejscach nad brzegami rzek i jezior, na wilgotnych ścianach dołów po wydobytej glinie lub marglu.
Burakowski et al. 1979:
[KFP 1426: Bledius pygmaeus] Rzadko spotykany gatunek o ograniczonym zasięgu występowania, znany głównie ze środkowej Europy, notowany również z Francji, Szwajcarii i północnych Włoch. Często mylony z Bledius (Hesperophilus) agricultor Heer, dlatego też rozsiedlenie poznane niedostatecznie. W Polsce znany tylko z kilku stanowisk, od przeszło 40 lat nie poławiany. O występowaniu w okolicy Koszalina wątpi A. Horion (1963). Wymagania ekologiczne nie znane.
Zewnętrzne źródła danych