Gatunek rozmieszczony w środkowej i północno-wschodniej Europie oraz na Syberii do Oceanu Spokojnego. W obrębie areału gatunkowego wykazuje rozerwany zasięg o charakterze borealno-alpejskim. Obszar północny obejmuje tereny w dorzeczu Peczory, obszar zaś południowy, południową Syberię oraz góry: Sajany, Ałtaj, Karpaty Północne i Alpy. Chrząszcz ten należy w Polsce do wielkich rzadkości, notowano go tylko z czterech krain oraz wielokrotnie ogólnikowo ze Śląska na podstawie wzmianki sprzed przeszło 140 lat o występowaniu w okolicy Raciborza. Jest chrząszczem zaliczanym do reliktów lasów pierwotnych, zanikającym w górach środkowo-europejskich w związku z nowoczesną gospodarką leśną. Stałe ostoje znajduje jeszcze w rezerwatach i parkach narodowych. Ekologicznie jest związany z drzewami iglastymi — w środkowej Europie notowano go tylko ze świerka, we Francji również z modrzewia, a w Azji Północnej jeszcze z jodły i sosny. Opada martwe i obumierające drzewa, głównie na północnych zboczach. Cykl rozwojowy co najmniej trzyletni. Jaja są umieszczane w szczelinach drewna w miejscach pozbawionych kory na pniach drzew, zwykle w strefie przykorzeniowej. Larwa drąży podłużne chodniki do głębokości około 8 cm, a całkowita długość żerowiska osiąga około 20 cm. Przed przepoczwarczeniem larwa wygryza wiosną chodniki poprzeczne w drewnie oraz sporządza, pod jego powierzchnią, komorę poczwarkową prostopadle do pnia. Wylęgnięte imagines opuszczają komory w czerwcu. Pojaw postaci dojrzałych trwa w lipcu i sierpniu. Chrząszcze są aktywne wieczorem i nocą. Nie odwiedzają kwiatów, za dnia siedzą spokojnie na pniach w miejscach pozbawionych kory, przeważnie w cieniu stojących drzew, a na pobrzeżach drzewostanów na stronie pni zwróconej do wnętrza lasu.