Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Gabrius — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 18
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Staphylininaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Staphylininiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Philonthinapodplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Gabriusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Philonthus astutoides A. Strand, 1946
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1040867   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Philonthus astutoides - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: NRF: podregiony — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 2
  • Publikacje: 2
  • Kolekcje: brak danych
  • Autorzy publikacji: 4
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek mało znany, o niedostatecznie poznanym rozmieszczeniu ogólnym; opisany z okolic Oslo, notowany dotychczas z kilku południowych prowincji Szwecji, z Finlandii, Danii, Estonii, Niemiec (Bawarii i Badenii), Austrii, Moraw i Słowacji. W Polsce stwierdzony na jednym stanowisku na podstawie czterech okazów wysianych w zaroślach olszowych. Występuje na pobrzeżach rzek i potoków, wodospadów, gdzie spotykany wśród kamieni, żwiru, mchów i pod napływkami.

Zewnętrzne źródła danych